Weer een toets gehaald!

Gisteren weer tentamen gehad, vandaar ook de radiostilte, er moest natuurlijk wel geleerd worden. En gelukkig heb ik hem weer gehaald!!! Dit keer met een iets minder mooi cijfer, een 6 (hoogste was overigens een 6,3 dus op zich valt dat ook nog wel mee). Op naar het volgende niveau.

Hier is ondertussen weer vanalles gebeurd. Teneerste, iedereen bedankt voor de lieve emailtjes, smsjes, kaartjes, en andere vormen van attenties! Het was wel raar hoor, mijn verjaardag vieren zo weg van al Mijn Mensen. Maar op zich is Granada helemaal geen slechte plek om een feestje te vieren, en dat heb ik in bescheiden mate dan ook gedaan. Met Ines, een frans meisje dat zowaar andere talen spreekt en heel sociaal is, naar een marrokaans theehuis geweest om daar lekkere kleine potjes met zoete thee te drinken. En, een primeur, de waterpijp! Heel relaxend met tabak in druivensmaak. Later kwamen Boris en Jan en zijn we nog ergens een biertje gaan drinken. Beide weekeinden bestonden vooral uit veel uitgaan: ondertussen zijn alle mensen die hier kwamen toen ik kwam weer terug naar hun thuisland, en van die mensen moest natuurlijk met heel veel dansen uitgebreid afscheid genomen worden. Zelfs Boris en Jan zijn zondag er tussenuit geknepen.

Het spaans is voor mij nog behoorlijk lastig. Al die uitzonderingen en alle tijden. Ze hebben 4 verschillende manieren om iets in de verleden tijd uit te drukken! En dan nog allerlei manier van dingen uitdrukken die je ook in het verleden kunt gebruiken. Dus intotaal zijn er ongeveer 8 verschillende manieren die je kunt gebruiken om iets uit te drukken in de verleden tijd, en allemaal betekent het iets heel anders. Ik heb het gevoel dat het bestaat uit drempels, op een gegeven moment kom je bij een drempel en dan is het best moeilijk om over dat niveau aan spaans heen te komen. Dus dan blijf je even, of langer dan even, op de niveau hangen en dan opeens heb je een soort inzicht, en dan ga je opeens een heel stuk vooruit. Ik geloof dat er een inzicht aan zit te komen, ik begin weer wat meer te begrijpen. Wat helpt is dat Ines uitstekend spaans spreekt, maar ook redelijk engels. En dat ze heel veel spaanse mensen kent, dus dat ik in plaats van met mensen van over de wereld (wat ook echt fantastisch is, al die mensen van overal die ik hier leer kennen, al die verschillende nationaliteiten.. Van taiwan tot china tot canada tot amerika tot.. ) spreek ik nu ook steeds meer spaanse mensen. En als ik iets niet weet, kan ik Ines in engels uitleggen wat ik bedoel en zo zit ik toch niet in een geisoleerde taalbubbel.

Het leven hier is dus, zoals altijd, erg goed. Ondertussen is het echt heet aan het worden, op goede dagen is het hier een fantastische 35 graden. En de spanjaarden blijven maar rondlopen in spijkerbroeken en jasjes. Ze zijn zich vast aan het voorbereiden op het echte werk, het schijnt hier in de zomer over de 40 graden te worden. Tegen die tijd zijn al mijn rokjes al versleten.
Gisteren kwam er een hele nieuwe lading mensen bij mijn eten. Een stel mensen van mijn klas, en wat andere mensen van school. Er is deze week een Canadese jongen aangekomen die hylarisch is. Met hem durf ik het wel aan om volgende week te gaan salsadansen. Ik blijf het mezelf aandoen, maar ik vind het zo leuk! Dus een enorme pan met risotto met geitenkaas en risotte gemaakt (met dank aan een geweldige avond met Claudia!) en daarna zijn we met z'n allen gaan dansen om de post toets stress van ons af gaan dansen. Geweldig gezellig!
Ik weet mijn datum van terugkeer in de lage landen al bijna zeker (ik mis jullie allemaal, maar ik wil niet! Ik wil nog veel meer spaans leren, en het ritme van leven hier ligt mij wel erg goed. Heb dan ook besloten om zodra de gelegenheid zich voordoet, waarschijnlijk mijn tweede stage over een jaar, te vertrekken richting Zuid Amerika. Dan ga ik mijn non talent trotseren en echt leren dansen). Floor en Elske, mijn geliefde biologenvriendinnen, komen 27 juni. Daarna gaan we nog 2 weken een beetje rondreizen in Andalucie en vliegen zeer waarschijnlijk 9 juli terug naar Dusseldorf. Daar overnachten we, en 10 juli kan ik jullie allemaal weer in mijn armen sluiten. Ik heb een extra week lessen geboekt omdat ik graag de 3e toets wilde doen. Door alle fiestas in de eerste maand hadden ze de eerste toets een week opgeschoven, en elke 4 weken is een toets. Dus ik met mijn 12 weken zou dus met een week de laatste toets missen omdat alles was opgeschoven. Ik wil heel graag de 3 volledige niveaus les hebben en de laatste toets ook doen.


Er blijven me hier in Spanje wel verschillen opvallen. Bijvoorbeeld de kinderen hier in Spanje lopen nog tot heel laat over straat. Het is geen uitzondering om kinderen tot half 1 buiten de locale tapas bar zich te zien vermaken terwijl hun ouders aan de vino tino zitten en tapas eten. Tijdens de fiestas zie je ze tot wel 4 uur 's nachts buiten. Geen wonder dat iedereen hier tot 7 uur 's ochtends uitgaat! Als 5 jarige waren ze al tot 4 uur op, en zo iets moet je toch een beetje opbouwen. Wij nederlanders en onze kinderen op oud en nieuw laten opblijven tot 12 uur...
Ook heeft elk huis hier boven de wasbak in de keukenkastjes een afdruiprek hangen. Dus de afwas zet je netjes achter deurtjes weg, wat uitdruipt in de wasbak. Fantastisch handig!
Ook hebben alle kamers in de huizen heerlijke rolluiken voor de ramen. Overdag trek je die omhoog, en 's nachts laat je ze naar beneden rollen en dan is je kamer zo donker als maar mogelijk is. Dit veroorzaakt bij heel wat mensen die ik hier heb ontmoet een desorientatie in de tijd (wat volgens hun weer veroorzaakt dat ze nooit naar school gaan), omdat het zelfs in het blakende zonlicht, midden op de dag, nogsteeds pikdonker is voor je kamer. Dit is vast ontwikkelend voor alle spanjaarden die uitgaan en pas om 8 uur in bed liggen en dan niet wakker willen liggen van al het licht. Het is grappig om te zien hoe die manier van leven in zo veel facetten is doorgedrongen.
Dit weekeind moet ik verhuizen. Het appartement waar ik nu in woon (net nu ik het zonnige balkon heb!) gaat de school niet meer huren omdat de zomertijd zo rustig is, en dus moet ik weer mijn koffer inpakken en heb ik straks een halve straat verder een huis. Houdt je mobiel zullen we maar zeggen.